Operacje skoliozy
Kiedy potrzebna jest operacja skoliozy?
Idiopatyczne skoliozy młodzieńcze, które przekraczają wartość > 45° wg Cobba wymagają leczenia operacyjnego.
Leczenie operacyjne ma na celu zahamowanie dalszej progresji skoliozy oraz skorygowanie skrzywienia.
Na czym polega operacja skoliozy?
Najczęściej wykonywaną operacją skoliozy jest tzw. spondylodeza tylna, czyli operacja wykonywana z dostępu tylnego.
Wykonuje się ją we wszystkich typach skoliozy.
Z podłużnego cięcia na plecach po odsłonięciu się kręgosłupa, wprowadza się do niego tytanowe śruby, które łączy się podłużnymi prętami tworząc w ten sposób swoiste „rusztowanie”.
Kolejnym elementem operacji jest trójpłaszczyznowa korekcja deformacji skoliotycznej, której celem jest odwrócenie mechanizmu w jakim kręgosłup uległ skrzywieniu.
W takim skorygowanym ustawieniu stabilizuje się ostatecznie kręgosłup za pomocą wprowadzonych implantów.
Ostatnim elementem operacji jest przygotowanie warunków do uzyskania zrostu kostnego, czyli spondylodezy, do którego dochodzi w okresie około roku po operacji.
Do czasu uzyskania zrostu implanty zapewniają stabilność kręgosłupa i utrzymują go w skorygowanej pozycji. Z czasem, w miarę jak zrost kręgów postępuje siły stopniowo przenoszone są przez kość a mniej przez implant.
Operacja wykonywana z dostępu przedniego czyli spondylodeza przednia jest obecnie rzadziej wykonywana niż jeszcze kilka lat temu.
Dedykowana jest do skolioz jednołukowych, czyli posiadających jedno główne wygięcie.
Nazwa spondylodeza przednia może się wydawać nieco myląca, bowiem skośne nacięcie przeprowadza się po boku tułowia.
Operacja skoliozy piersiowej wymaga jednostronnego otwarcia klatki piersiowej lub przestrzeni pozaotrzewnowej w przypadku skrzywień lędźwiowych. Tą drogą dostajemy się do przedniej części kręgosłupa czyli do trzonów kręgowych, w które wprowadzamy śruby. Następnie usuwa się dyski znajdujące się między kręgami. Dzięki temu zwiększamy mobilność i korektywność skrzywienia.
Ostatnim etapem operacji jest zamknięcie (kompresja) przestrzeni po usuniętych dyskach i stabilizacja za pomocą pręta. Prowadzi to do korekcji skrzywienia i zapewnia stabilność do czasu zrostu kregosłupa.
W przypadku spondylodezy przedniej doprowadzmy do zrostu całych trzonów kręgów. Kręgosłup w operowanym odcinku staje się jednolitą bryłą kostna.
Niewątpliwą zaletą operacji wykonywanej z dostępu przedniego jest krótszy zakres usztywnienia w porównaniu ze spondylodezą tylną.
Czy operacja skoliozy jest niebezpieczna?
Każda interwencja chirurgiczna wiąże się z pewnym ryzykiem, ryzyko nigdy nie jest zerowe.
Współczesna medycyna złagodziła i zminimalizowała znakomitą większość zagrożeń.
W dalszym ciągu jednak ogromne znaczenie ma doświadczenie chirurga wykonującego operację. W przypadku operacji skoliozy wykonywanej przez doświadczonego operatora ryzyko poważnych komplikacji jest niezwykle małe.
Ten temat jest każdorazowo szczegółowo omawiany przeze mnie w czasie wizyty przed podjęciem decyzji o operacji.
