Operacja wykonywana z dostępu przedniego czyli spondylodeza przednia jest obecnie rzadziej wykonywana niż jeszcze kilka lat temu.
Dedykowana jest do skolioz jednołukowych, czyli posiadających jedno główne wygięcie.
Nazwa spondylodeza przednia może się wydawać nieco myląca, bowiem skośne nacięcie przeprowadza się po boku tułowia.
Operacja skoliozy piersiowej wymaga jednostronnego otwarcia klatki piersiowej lub przestrzeni pozaotrzewnowej w przypadku skrzywień lędźwiowych. Tą drogą dostajemy się do przedniej części kręgosłupa czyli do trzonów kręgowych, w które wprowadzamy śruby. Następnie usuwa się dyski znajdujące się między kręgami. Dzięki temu zwiększamy mobilność i korektywność skrzywienia.
Ostatnim etapem operacji jest zamknięcie (kompresja) przestrzeni po usuniętych dyskach i stabilizacja za pomocą pręta. Prowadzi to do korekcji skrzywienia i zapewnia stabilność do czasu zrostu kregosłupa.
W przypadku spondylodezy przedniej doprowadzmy do zrostu całych trzonów kręgów. Kręgosłup w operowanym odcinku staje się jednolitą bryłą kostna.
Niewątpliwą zaletą operacji wykonywanej z dostępu przedniego jest krótszy zakres usztywnienia w porównaniu ze spondylodezą tylną.